Στο βάθος σκύλος με τον κηδεμόνα του.
Κάνει αγωνιώδεις προσπάθειες να μας πλησιάσει, να μας μυρίσει, να επικοινωνήσει. Όλες του οι κινήσεις φανερώνουν έλλειψη σιγουριάς και ανασφάλεια για την καινούργια κατάσταση που σύντομα θα βρεθεί.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έχει δώσει πλήθος σημάτων ηρεμίας.
Νιώθω την αβεβαιότητα της κατάστασης αλλά η εκτίμησή μου είναι ότι όλα θα πάνε καλά.
Βασίζομαι στην συστηματική εκπαίδευση των δικών μου σκυλιών (Arrow,kira,mira)για φιλική και ήρεμη συμπεριφορά με άγνωστα σκυλιά και στην δυνατότητά μου να παραμένω ήρεμος ακόμα και αν η κατάσταση ξεφύγει.
– Εγώ : «Καλημέρα, αφήστε το σκυλάκι σας να πλησιάσει και να χαιρετήσει τα δικά μου, θα γνωριστούν και θα είναι πολύ καλύτερα.»
– Κυρία : «Ο δικός μου φοβάται και θα τσακωθούν.»
Η συμπαθέστατη κυρία είναι κιόλας τρομοκρατημένη. Βλέπει ένα μαντράχαλο με 3 σκυλιά δεξιά του και αριστερά του να την πλησιάζει ενώ αυτά κοιτάνε το μικρόσωμο Κόκερ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον,καθονται και προσμένουν να μυρίσουν τον νέο φίλο τους.
Η κυρία σκέφτεται : «Τώρα ήρθε το τέλος, πάει ο coffee,ας γίνει ένα θαύμα και να σωθούμε».
– Εγώ : «Βρε καλώς τον, τον φιλαράκο. Πως τον λένε ;»
– Κυρία : «Coffee,Θηλυκά είναι τα δικά σας ;»
– Εγώ : «Όχι, αρσενικος και τα αλλά δύο θυληκα.»
– Κυρία : «Περίεργο, που ο δικός μου δεν τσακώνεται. Άλλο πάλι και τούτο…»
-Εγώ: «χαμογελάω»
– Κυρία : «Να σας τον δώσω να μου τον κάνετε έτσι, να … σαν τα δικά σας»
– Εγώ : «Να σας μάθω να επικοινωνείτε και να τα βρείτε μεταξύ σας ; Άλλωστε εσείς μένετε μαζί του όχι εγώ!»
– Κυρία : «ΝΑΙ»
Αν για τον οποιονδήποτε λόγο (που πάντα υπάρχει αλλά τις περισσότερες φορές δεν ξέρουμε ) κάτι στράβωνε, τότε απλά θα έφευγα για να μην χαλάσω την δουλειά που έχουμε κάνει με τα τόσα άλλα σκυλιά που τα πάνε καλά.
Στο παρασκήνιο : Ελέγχω τα λουριά να μην μπλεχτούν, τα έχω χαλαρά ώστε να μην μεταφέρεται ένταση προς τα σκυλιά, διαβάζω συνεχώς την γλώσσα του σώματος για να κάνω άμεσα τις απαραίτητες διορθωτικές επεμβάσεις και φυσικά επιβραβεύω συνεχώς τα σκυλιά. Παράλληλα φροντίζω να μην δώσω κανένα δικαίωμα λάθους στον νέο σκύλο (π.χ. να μου πέσει κάποια λιχουδιά στο έδαφος και να υπάρξει ζήτημα διεκδίκησης) και επιβεβαιώνω με την γλώσσα του σώματός μου την ηρεμία, ασφάλεια, εμπιστοσύνη και ευχάριστη ατμόσφαιρα που αρχίζει γρήγορα να εδραιώνεται.
Μέσα σε λίγα λεπτά τα σκυλιά έχουν γίνει φιλαράκια και αρχίζουν να ξεθαρρεύουν. Είναι ακριβώς η στιγμή που απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή καθώς οι δυναμικές που αναπτύσσονται μπορούν εύκολα να κλιμακωθούν και η ‘ήρεμη παρέα να κινδυνέψει.
Αν γίνει κάτι ανεπιθυμητο ακολουθεί ΆΜΕΣΗ διακοπή της δραστηριότητας με τον άλλο σκύλο και εστίαση των σκυλιών σε εμένα.
Επιβράβευση της επιτυχίας τους,μεταφορά του ενδιαφέροντος σε κάτι άλλο,αναχώρηση με την ελπίδα να ξαναδούμε τον coffe σε επόμενη βόλτα.
Όλα αυτά έλαβαν χώρα σε 6 με 8 λεπτά το πολύ.Στο χρόνο αυτό κάναμε δύο νέους φίλους,δείξαμε σε έναν άνθρωπο ότι ο σκύλος του δεν φοβάται,αλλά προσπαθεί και θέλει τις ευκαιρίες για να επικοινωνήσει με άλλα σκυλιά.
Αν ο κηδεμόνας φοβάται τότε σίγουρα και ο σκύλος θα τεθεί σε επιφυλακή.
Μπορούμε αν θέλουμε με υπομονή και επιμονή να μάθουμε τα σκυλιά μας να είναι φιλικά με σκύλους και ανθρώπους.
Κάθε φορά μετά από παρόμοιες συνευρέσεις με ρωτάνε : «Πως και με εσάς είναι τόσο ήρεμος ο σκύλος μου και με άλλα σκυλιά ….»
Η απάντηση είναι απλή : «Δουλειά μου είναι να ηρεμώ τα σκυλιά, να επικοινωνώ μαζί τους, να καταλαβαίνω τι λένε και τι θέλουν και να τα καθοδηγώ σε συμπεριφορές που τους προσφέρουν σημαντικές ανταμοιβές για τα ίδια.»
Τους δείχνω αν οι περιστάσεις το επιτρέπουν ότι μπορούν να μυρίσουν και να παίξουν με αλλά σκυλιά η ανθρώπους.
Την επόμενη φορά ο coffee και η «μαμά» του θα μας αναζητούν.
Ευχαρίστησα τα σκυλιά μου που για μια ακόμα φορά συνεργάστηκαν μαζί μου αρμονικά, που με βοήθησαν και με εμπιστεύθηκαν.
Τα σκυλιά μας δεν είναι μηχανήματα να αντιδρούν πάντα με τον αναμενόμενο τρόπο και πάντα πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα για το αναπάντεχο.
Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα να πιάνεις φιλίες με όλα τα σκυλιά, αδέσποτα και δεσποζόμενα, και μέσα σε λίγα λεπτά να μπορείς να επικοινωνείς με την άλλη άκρη του λουριού. Το καλύτερο είναι όταν τα ξανασυναντάμε και η χαρά τους είναι διάχυτη που βλέπουν τα φιλαράκια τους!!
Nikos Regos
Επαγγελματίας Εκπαιδευτής Σκύλων
